روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهر بانی دست زیبایی را خواهد گرفت.
روزی که کمترین سرود
بوسه است.
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست.
روزی که دیگر درهای خانه هایشان را نمی بندند
قفل افسانه ییست
و قلب
برای زندگی بس است
روزی که معنای هر سخن دوست داشتن است.
تا تو به خاطر آخرین حرف دنبال سخن نگردی.
روزی که آهنگ هر حرف،زندگی ست
تا من به خاطر آخرین شعر رنج جست و جوی قافیه نبرم.
روزی که هر لب ترانه ییست
تا کمترین سرود بوسه باشد.
روزی که تو بیایی،برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود.
روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم...
و من آن روز را انتظار می کشم
حتی روزی
که دیگر
نباشم
روزی میاد