بابا سرهنگ دودانی

" و سنه ی سیصد و بیست و چواری هجری هاتف نام آو جه شاهو چری" یعنی در سال 324 ه.ق هاتف نام او را از کوه شاهو بانگ زد. بنا به نامه ی سرانجام بابا سرهنگ در آغاز به شیوه ی درویشی می زیسته, سپس خود را مظهر الوهیت خوانده و عده ی زیادی به او گرویده اند. نام چند تن از یارانش بدین قرار است:

بابا رتاف, بابا قلم, بابا روم, بابا خونکار, بابا نوا, بابا یرنج, بابا قیصر, بابا گرچک, بی بی صبوره, بی بی تبریز, بابا سرنج, بابا ابراهیم.

بابا سرهنگ دودانی در پایان سده ی چهارم ه.ق در دیه ته و یه له اورامان در مرز ایران و عراق امروزی وفات یافته و آرامگاهش هم اکنون زیارتگاه اهل حق است. از بابا سرهنگ دودانی و یارانش دوبیتی هایی به جا مانده است که به نام دوره بابا سرهنگ معروف می باشد, اینک برخی از دوبیتی ها وی نقل می شود:

پی آمانتان پی آمانتان ** گرد آماده بان پی آمانتان

از ملهم منم نه زامانتان ** مرسم و حق امامانتان

یعنی همگی برای نبردی بزرگ آماده شوید و من هم به زخم هایتان مرهم می نهم و حق پیشوایان و رهبرانتان را که جان خودشان را از دست داده اند می گیرم.

سرهنگ دودان سرهنگ دودان  **از که ناممن سرهنگ دودان

چنی ایرامانان مگیلم هه ردان  ** مکوشم پری ئائین کردان

من که سرهنگ دودانم هماره با درویشان همه جا را می گردم و کوششم برای احیای آئین کردان است.

هایاگه م چولن هایاگه م چولن  ** ووینه ی فرهاد هایاگه م چولن

لالم نه بالن, پوستم نه کولن **هامدمم کوهن یاران نه هولن

اینک مانند فرهاد جایگاهم بیابان گشته و بازوبند لعل در بازو و پوستین به تن دارم و همه ی همم کوه است و یاران بی آرام هستند.

هفتم سر خیلن هفتم سرخیلن ** جه آسمان دا هفتم سرخیلن

دو یک ورنگی نه گشت و گیلن**  هر یک پی کاری آواره و ویلن

هفت تنم در آسمان سر دسته ی فرشتگان اند که هر یک به کاری سرگرمند و هر یک دنبال کاری هستند و در آسمان پراکنده اند.

اشاره است به هفتن یا هفت امشاسپندان که در آئین رزتشت عبارت است از شش فرشته به نام های: بهمن اردیبهشت, شهریور سپندارمذ, خرداد, مرداد که با خود اهورامزدا یک واحد هفتگانه بوجود می آورند اما در مسلک پارسان نمودار هفت تن از پاکان که سمت پیری و دلیلی و نیابت سلطنت عرفانی را داشته اند.

راسی خاسین راسی خاسین  ** یاران, یاوران راسی خاسین

خاسیچ پی راسی هر نه پاسین ** وشی و وشبختی جه رای راسین

راستی بهترین نیکی است, ای یاران ای یاوران, راستی بهترین نیکی است, نیکی هم برای راستی پیوسته پاس می دهد, خوشی و خوشبختی در راه راستی به دست می آید.(اشاره است به کلام زرتشت که در اوستا می گوید راستی بهترین نیکی و خوشبختی برای کسی است که او راست باشد برای بهترین راستی چیزی که در -------- توصیه شده, و به واسطه ی اصرار و پافشاری ازمختصات دین زرتشت شمرده شده می شود مسئله ی راستی است. داریوش شاه در یکی از کتیبه هایش می گوید خدایا! این کشور را از دروغ و خشکسالی محفوظ بدار.)

راهر راسین, راهر راسی ** راهر یکیون, اویچ راسین

هانا ای یاران وهشت خاشین ** گر خاسی نبو دنیا داسین

یعنی: راه پیوسته راستی است راه یکی است و آن هم راستی است, زنهار ای یاران بهشت نیکی است, اگر نیکی نباشد دنیا بسیار بد است. (راستی نزد اهل سلوک, استوای قطب است در وفا و صفا و منع و عطا, و آن از مراتب محبت است و آن را پنج درجه است:صفا, غیرت, اشتیاق,ذکر محبوب و تحیر.)

زرتشت نیز درباره ی راستی گوید:" راه یکی است که آن راستی است و آنهای دیگر همه بیراه اند.)

یاریمان نیا پاگل و پاترم  ** تا هر بلالن و آزرم و شرم

نه راگه ی خوتان زیلتان کرن گرم ** ای روزگار پوچن مویر و چون ورم

یعنی: مسلک پارسایان را برای مردم پی ریزی کردم تا پیوسته با آزرم و شرم استغاثه کنند, در راه خداوند قلبتان را گرم کنید, این روزگار پوچ است و چون خواب می گذرد.

جمع آوری مطالب از فرزاد راوند